نمونه ای از بدعت های ایجاد شده که رنگ سنت به خود گرفته است!!

حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ یَحْیَى قَالَ حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ جَعْفَرٍ قَالَ حَدَّثَنَا أَبُو هَاشِمٍ قَالَ: کُنْتُ عِنْدَ أَبِی مُحَمَّدٍ الْحَسَنِ عَلَیْهِ السَّلامُ فَقَالَ إِذَا خَرَجَ الْقَائِمُ أَمَرَ بِهَدْمِ الْمَنَائِرِ وَ الْمَقَاصِیرِ الَّتِی فِی الْمَسَاجِدِ فَقُلْتُ فِی نَفْسِی لِأَیِّ مَعْنًى هَذَا قَالَ فَأَقْبَلَ عَلَیَّ وَ قَالَ مَعْنَى هَذَا أَنَّهَا مُحْدَثَةٌ مُبْتَدَعَةٌ لَمْ یَبْنِهَا نَبِیٌّ وَ لَا حُجَّةٌ. 

ابو هاشم گوید: من در محضر حضرت امام حسن عسکری (علیه السلام) بودم، حضرت فرمودند: هر گاه قائم خروج کند به خراب نمودن مناره ها و قصرهایی که در مساجد ساخته شده است امر میفرماید. من با خودم گفتم: علت این مسئله چیست؟ حضرت رو به من کرده و فرمودند: خراب کردن آنها برای این است که احداثشان بدعت است، چون نه پیامبری آنها را ساخته است و نه هیچ یک از حجت های الهی. 

إعلام الورى بأعلام الهدى (ط - الحدیثة) ؛ ج٢ ؛ ص ١۴٢
الغیبة (للطوسی) / کتاب الغیبة للحجة ؛ النص ؛ ص ٢٠۶
بحار الأنوار (ط - بیروت)، ج ۵٠، ص ٢۵٠